HALKIN DEĞİL, PROTOKOLÜN BAŞKANI: GÜRHAN ALBAYRAK NEREYE KOŞUYOR? – Melih ŞAHİN –

Eskişehir’de tuhaf bir sessizlik hâkim. Sokaklar kalabalık, çarşılar dolu ama siyaset ölü gibi.
Çünkü halkın içinde olması gereken AK Parti İl Başkanı Gürhan Albayrak, ne yazık ki halktan kopuk bir yönetim biçimiyle sadece bürokrasi salonlarında, açılış kürsülerinde, medya şovlarında varlık gösteriyor.
Eskişehir gibi potansiyeli yüksek bir şehirde, halkla kucaklaşmak yerine sadece törenlere sarılarak il başkanlığı yapmak mümkün mü?

GÖNÜLLERİ DEĞİL, GÖSTERİLERİ TERCİH ETTİ

Göreve geldiğinde herkes umutluydu. Albayrak; herkesi arayıp soran, ziyaretler yapan, “gönül alma” stratejisiyle dikkat çeken bir figürdü.
Fakat bu görüntü uzun sürmedi. İlk birkaç ay halkın, teşkilatın ve hatta muhalif kesimlerin bile gönlünü alan bu yaklaşım; zamanla sadece protokol listelerine, basın duyurularına, tören takvimlerine sıkıştı.

Vatandaş artık il başkanını sokakta, pazarda değil; sadece açılışlarda ve valilik resepsiyonlarında görebiliyor. Bu kopukluk, halk nezdinde “bize yabancılaştılar” algısını derinleştiriyor.

BÜROKRASİYE SÖZ GEÇİREMEYEN BİR İL BAŞKANI

Kendi ekibinden bile itiraflar geliyor: “Bizi dinlemiyorlar.”
Bu söz sadece bir şikâyet değil, aynı zamanda Eskişehir’de AK Parti il yönetiminin bürokrasiye hâkim olamadığının açık kanıtıdır.
İl Başkanı, halkın içinde olamadığı gibi; belediyeler, kamu kurumları ve yerel yöneticiler üzerinde de etkin olamıyor.

İl teşkilatı ile bürokrasi arasındaki bu çatlak, halkın taleplerinin sistemde kaybolmasına neden oluyor.
Bu da siyasi bir temsil sorunu doğuruyor.

AÇILIŞ TÖRENLERİYLE İMAJ KURTARILMAZ

Her ay bir açılış, her hafta bir medya gösterisi… Ama soralım:
Bu törenler trafik çilesini bitirdi mi?
Şehir Hastanesi’ne hâlâ saatler süren ulaşım problemini çözdü mü?
Esnafın ekonomik dar boğazını hafifletti mi?

Hayır!
Açılış fotoğraflarıyla yönetim olmaz.
Halkın derdine çare olan gerçek projeler gerekir.
İnsanlar artık kuru kurdele kesimlerinden bıktı.
Göstermelik törenlerle değil; kalıcı hizmetlerle, sonuç odaklı çalışmalarla ikna olmak istiyorlar.

ZENGİN ÇEVRELERE YAKINLIK, HALKA UZAKLIK

AK Parti’nin şehirdeki teşkilat yapısı, dar bir elit grubun çevresinde şekillenmiş durumda.
Halktan, emekçiden, gençten, işsizden, dar gelirli mahallelerden kopuk bir kadro görüntüsü veriliyor.

İl Başkanı’nın çevresinde sürekli olarak aynı simalar:
İş dünyasından, müteahhit çevrelerinden, bürokrasiden isimler.

Ancak asıl ihtiyaç duyulan temas, semt pazarlarında, kahvehanelerde, cami avlularında; halkın gerçek yaşam alanlarında olmalıydı.

VERİLER KONUŞUYOR: HALK MEMNUN DEĞİL

Yapılan mini saha araştırmalarında çarpıcı sonuçlar var:

• Halkın %60’ı “Açılışlar hayatımızı değiştirmiyor” diyor.

• Esnafların %70’i “Yalnız bırakıldık” görüşünde.

• AK Parti’ye oy verenlerin bile %40’ı il başkanının halktan koptuğunu düşünüyor.

Bu rakamlar, sadece siyasi bir başarısızlığı değil; halkla arasına duvar ören bir yönetim anlayışının çöküşünü gösteriyor.

ORGANİZE SANAYİYE YAKIN, HALKTAN UZAK

Eskişehir’de kamuoyunun dikkatinden kaçmayan bir başka durum ise Gürhan Albayrak’ın özellikle Organize Sanayi Bölgesi (OSB) çevresinde, sanayici ve iş çevreleriyle daha sıkı temas kurarken; halkın gerçek nabzının attığı semt pazarlarından, mahalle kahvehanelerinden, dar gelirli bölgelerden adeta uzak durmasıdır.

Bu durum, il başkanının Eskişehir kamuoyunda “sanayicinin başkanı ama halkın değil” şeklinde algılanmasına neden olmaktadır.

Bu çizgi, 2029’daki yerel seçimler için gönlünden geçirdiği belediye başkanlığı gibi bir hedefi de zora sokabilir.
Çünkü belediye başkanı olmak, sadece sanayi koridorlarında değil; sokakta çocuklarla selamlaşmak, emekliyle çay içmek, gençle aynı dili konuşabilmekle mümkündür.

Eğer bu yalnızlaştırıcı yaklaşım sürerse; halkın teveccühü yerine, protokol alkışına güvenen bir siyasi profil olarak kalabilir.
O zaman, yerel yönetimlere giden yol, protokol salonlarından değil; halkın kalbinden geçer gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalacaktır.

SON SÖZ: SİYASET HALKA DEĞER VERMEKTİR, GÖSTERİ DEĞİL!

Gürhan Albayrak ve ekibi, halkın arasına girmeye cesaret edemediği sürece, ne kadar açılış yapılırsa yapılsın; Eskişehirli sessizce tepkisini büyütmeye devam edecektir.
Bu sessizlik, sandıkta tokada dönüşebilir.

Eskişehir, makyajlı siyaseti değil;
Samimi ve gerçek çözümler üreten,
Halkın gözüne bakabilen,
Sokakları bilen bir siyasetçi görmek istiyor.